Voor de tentoonstelling ‘Alom & Hiernevens’ toonde ik achttien kleine fotokopieën van foto’s van collages. Hier en daar tussen de andere getoonde werken, waar nog wat plaats overbleef en rechtstreeks op de muren aangebracht. Een zogenaamd ‘circuit voor de ziel’ bij het voor iedereen zelfsprekend netwerk van buizen en leidingen voor water, gas en elektriciteit. Een korte toelichtingtekst en de kleine beelden met ondertitel hingen dikwijls half verscholen en werden door de bezoekers va de tentoonstelling soms wel, soms niet, nu eens toevallig en dan eerder bewust opgemerkt.
Hier in de ‘Voorkamer’ worden dezelfde achttien beelden en acht bijeenkomende taferelen op een heel andere manier getoond: als foto, een groter formaat, met passe-partout in een gouden lijst. Ze zijn te bekijken in het volle, gerichte licht tegen één chirurgischgroen geschilderde wand. Op de grond voor die muur een strook rood tapijt. Duidelijke verwijzingen nar een heel herkenbaar type tentoonstelling. De witte galerij blijkt het fragment ‘gekleurd klassiek’ bijzonder goed te verdragen. Dit keer kunnen de bezoekers niet naast de beelden kijken.
Op de dwarse, kleinere muur staat in grote letters ‘Van 101 tot 126’ geschreven. Het is de derde titel van een mogelijk collage-verhaal ontstaan aan de hand van de 26 collages. De numerieke volgorde van de beelden dicteerde het verloop van het verhaal. De collage-vertelling is als een leestekst en ook op cassette beschikbaar voor de bezoekers.
Het grote venster van de galerij is volledig bedekt met een dertigtal transparante doortekeningen. Ze vormen een collage-tekening met allerlei figuren overgenomen uit de 26 beelden. Deze raamtekening verwijst naar de doortekening op de uitnodiging voor deze tentoonstelling. In het boekje (multipel), waar ook de volledige tekst van het verhaal staat afgedrukt, wordt dit schijnbaar moeilijk leesbare beeld in zekere zin ontrafeld in een reeks van vijftigtal doortekeningen van de collages.
Ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling op 15 november werd de tekst voorgelezen terwijl de 26 beelden werden geprojecteerd op de kleine ‘titelmuur’.
(hv. 97)
