Bart Maris, trompettist, koperblazer, is niet enkel muzikant, maar is ook bouwt ook zelf klankobjecten: grote installaties met  batterij oude bandopnemers, waarmee hij industriële gebouwen, galerijen, trappenhallen, voorkamers, achterkamers ombouwt tot een nieuw klanklandschap waardoor de toeschouwer zich beweegt.

Voor deze cassette creëerde hij een gelijksoortige gelaagdheid van koper (in alle maten en vormen: tuba’s, euphoniums, french horn, althoorn, flugelhorn, cornet, trompet),maar dan op analoge cassettetape, een architectuur van statische, mooi geïntoneerde klanken, met, daartussen wriemelend, een fluisterende trompetstem, die je mee zijn voorkamer laat verkennen: de achterkamer is het spiegelbeeld van de voorkamer: identieke klankband maar dan van achter naar voren,  met manipulatie door compressoren, delay’s en reverb waardoor extra virtuele dimensie ontstaat die volledige vervreemding van de originele voorkamer creëert, alhoewel dezelfde geluidsband (de voorkamer) als basis gebruikt wordt.

Een zoektocht voor het oor naar aanknopingspunten, tussen beide realiteiten.